Nakon dovršenja izazova arkane Ljubavnika (VI) kojom mnoštvo ukalupljuje um i tijelo te se time samouvjetuje, i to redovito na niže energetske aspekte te arkane koji se očituju u mirijadi karmičkih odnosa, neofit je spreman suočiti se sa samim sobom i svojim voljnim i požudnim aspektom. To se suočavanje sa sobom samim očituje u arkani Kočije (VII), dočim uspjeh vodi u trijumf koji se manifestira u samosvladavanju i time samodostatnosti. Na to upućuje i buddhistički kanon:
Čija su osjetila smirena
kao konji koje je obuzdao kočijaš,
čiji je ponos tako uklonjen kao i priliv strasti –
tome zavide i bogovi (Dhammapadam 94).
Povezanost arkana Kočijaša i Božje kuće (XVI) je sigurna! Od sebe neofit (Kočijaš) gradi hram Boga Živoga i obitava u njemu kao onaj koji je obuzdao samoga sebe, njemu s pravom »zavide i bogovi« jer je postao ravnopravan njima. On jest cjelina i nema razlike između njega i Boga, Bog jedino jest! Tada je na putu oboženja jer,
Kad pažljivošću nepažnju
rasprši pametan čovjek
i uspne se na kulu mudrosti,
neožalošćeni mudrac
žalosnu svjetinu tada
promatra kʼo kršan gorštak
kržljavi nizinski puk (Dhammapadam 28).
Ono što mu je potrebno je utvrditi se u tako teško stečenoj samoovladanosti; u protivnom samoga sebe odvaja od Hrama Boga Živoga i iz njega biva zbačen te postaje dijelom »žalosne svjetine.« Upravo je zbog toga neofit svojim trijumfom u arkani Kočijaša spreman preuzeti »mač mudrosti« arkane Pravde (VIII) i njime se utemeljiti u mudrosti, predziđu utrnuća:
Tko je uvidio krhkost tijela
i učvrstio misao kʼo tvrđavu,
mačem mudrosti krši Rušioca
i tako štiti pobjedu beskućnika (Dhammapadam 40).
Marko Kriška, instagram.com/tarotlefov
31 DRVO SREĆE
